De kerk, met de hoge steile kap, voorzien van een dakruiter, is op de Y-splitsing van de weg, in een ruime, open omgeving, beeldbepalend gelegen. De oriëntatie is op het oosten. Het gebruikte materiaal, baksteen en pannen, maar ook hout, past bij het type van de dorpse zaalkerk. In alle eenvoud vertoont de kerk kenmerken van de Amsterdamse School en is de indruk die gewekt wordt zeker niet tijdelijk.
De kerk is opgetrokken op een rechthoekige plattegrond over één bouwlaag in schoon metselwerk. De voorgevel heeft een vlak gedekte uitgebouwde vestibule met daarin de entree. Eenvoudige ruitvormige vensters met een kruisvormige roedenverdeling zijn aan weerszijden geplaatst. Het reliëf sculptuur (Antonius preekt voor de vissen, beeldhouwer Jan Verdonck) rechts in de gevel is in 1954 geplaatst. In de hoog oprijzende puntgevel is de onderzijde van houten beschot voorzien, met daarin een tienruits liggend glas-in-loodvenster. Boven het beschot is de geveltop gepotdekseld waarin een zeer smal en hoog venster, eindigend in een naald, is aangebracht. De wit geschilderde houten kozijnen zijn licht uitgebouwd en steken af tegen de groen geschilderde houten delen. De eveneens witte houten windveren zwenken aan de voet uit.
De linker zijgevel heeft op de begane grond een vlakgedekte uitbouw en is overigens sober van vormgeving. In de kap is een langgerekte dakkapel opgenomen met een reeks liggende glas-in-loodramen. Ook de andere zijgevel, goeddeels aan het oog onttrokken door de pastorie en een tussenlid, heeft in de kap een dergelijke dakkapel. Aan de achtergevel is een eenvoudige absis uitgebouwd. De met rode holle pannen gedekte kap wordt gesierd door een wit houten, gepotdekselde dakruiter met daarin een klok opgehangen. De spits is met rode dakleien gedekt en wordt bekroond door een kruisbloem.

Het interieur, bij de bouw zeer sober, is in de loop der jaren steeds meer verfraaid. De tekstboog boven het priesterkoor en de horizontale ligger werden in 1935 aangebracht door de heer Scheers. De beschildering van het hoge front boven het priesterkoor, voorstellend de H. Drieëenheid met links taferelen uit het leven van Antonius en Gerardus en rechts uit het leven van Hildegardis, is in 1949 aangebracht door de schilder Joes Lelyveld. In 1952 heeft dezelfde kunstenaar de beschildering van het priesterkoor aangebracht.
De hanenbalk versiering is in 1953 aangebracht door Istar Gyernek naar een ontwerp van Oscar Mendlik. Juist deze schildering heeft voor veel opschudding gezorgd onder de parochianen: “Worsten horen niet in de kerk.” Pastoor Bosch deed dit gemor verstommen door vanaf de preekstoel te verkondigen: “De pastoor vindt het wel mooi. Amen.”
Het Mariabeeld en het Hildegardisbeeld zijn uit 1924 van de hand van Mari Andriessen. Eveneens van Mari Andriessen is het Madonna reliëf in de Mariakapel. Recent is een ander vroeg werk van Andriessen herontdenkt, te weten een houten beeld van het Heilig Hart.
De kerk bezit een kruisweg uit begin jaren 1930 van de Nevia-kunstenaar Anto-Carte uit Wallonië. De staties van deze kruisweg zijn in 2010 en 2011 met behulp van particulieren en diverse fondsen (w.o. Prins Bernhardfonds) zorgvuldig gerestaureerd.